Μία «δημοκρατικότατη» διαδικασία πληρωμών έχουν υιοθετήσει οι δήμοι η οποία όμως επιβάλλει, πάντα «δημοκρατικά», την πολιτική των δημάρχων και των ομάδων τους.
Μιλάμε για τιμολόγια προμηθευτών που πληρώνονται στο άψε σβήσε από την ημερομηνία έκδοσής τους και για τιμολόγια άλλων προμηθευτών που έχουν να πληρωθούν χρόνια.
Η «επιστήμη» αυτή χαρακτηρίζει την πάγια τακτική των εκάστοτε δημάρχων και των παρατρεχάμενών τους οι οποίοι για να τα έχουν καλά με τους υποστηρικτές – προμηθευτές, τους διευκολύνουν με τον τρόπο αυτό.
Όσο δε για τις δικαιολογίες που επικαλούνται, ότι δηλαδή οι παραπάνω προμηθευτές έχουν προτεραιότητα λόγω του ότι προμηθεύουν τους δήμους με υλικά πρώτης ανάγκης (π.χ. πετρέλαια) και αν δεν πληρωθούν σχεδόν άμεσα θα διακοπεί η τροφοδοσία, αυτό μας φαίνεται εάν όχι γελοίο τουλάχιστον αστείο.
Κι αυτό γιατί και οι υπόλοιποι προμηθευτές διατηρούν καταστήματα, έχουν έξοδα συντήρησης, έχουν πληρώσει στους εμπόρους αυτά που διέθεσαν στους δήμους και περιμένουν χρόνια να πάρουν τα χρήματα που δικαιούνται.
Βέβαια κάποιοι άλλοι έχουν μάθει το παραμύθι αυτό και χρεώνουν σχεδόν διπλάσια την προμήθεια προς τους δήμους αφού γνωρίζουν πως θα πληρωθούν «στα βαμβάκια»… Ίσως να έχουν δίκιο, όμως, με τον τρόπο αυτό δεν λύνεται το θέμα αλλά διαιωνίζεται.
Γιατί λοιπόν να υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός;
Υπάρχει κανείς υπεύθυνος που να μπορεί να δικαιολογήσει αυτές τις τακτικές των δημάρχων και των ομάδων τους;
(Δ.Κ.)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου