Η ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΗ Β΄ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

Το teamshaker αναρτά σήμερα το πρώτο μέρος του άρθρου για τις Δημοτικές εκλογές. Το υπόλοιπο που αφορά το Δήμο Χαλκηδόνας θα αναρτηθεί στις 29/12.

Συμπεράσματα από τις Δημοτικές εκλογές

Ένα μήνα μετά τις εκλογές, ένα μήνα προσπάθειας να μελετήσουμε τα αριθμητικά δεδομένα, να δούμε τα πράγματα με νηφαλιότητα και ψυχραιμία, νομίζουμε ότι είναι αρκετός για μια όσο το δυνατό αντικειμενική προσέγγιση για την επίδοση του ΠΑΣΟΚ στην ύπαιθρο της Θεσσαλονίκης (Β΄ εκλογική περιφέρεια).

«Πανωλεθρία» και «συντριπτική ήττα» είναι η πρώτη εκτίμηση όπως αποτυπώθηκε στα δημοσιεύματα του τοπικού τύπου(εδώ) και (εδώ)

.

Σίγουρα η Β΄Θες/νίκης δεν ήταν ποτέ ένας προνομιακός πολιτικός χώρος για το ΠΑΣΟΚ, υπήρχαν όμως πάντα θύλακες με δημοκρατική παράδοση και στην αυτοδιοίκηση ο συσχετισμός δυνάμεων δεν ήταν ποτέ τόσο θλιβερός.

Από την αρχή του «Καποδίστρια» το 1998 μέχρι το 2006, 10 έως 14 Δήμαρχοι από τους 31 της Β΄Θες/νίκης εκλέγονταν με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή 32 έως και 48% των δημάρχων.

Τι «πέτυχε» το ΠΑΣΟΚ σήμερα; Ένας, ναι ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ δήμαρχος προσκείμενος στο ΠΑΣΟΚ έχει εκλεγεί στους 8 νέους «καλλικρατικούς» δήμους (Θέρμη), και αυτός με δική του δυναμική, με πολυσυλλεκτικό ψηφοδέλτιο και πολύ ισχυρή συνιστώσα δεξιών δυνάμεων.

Οι ψύχραιμες και αντικειμενικές εκτιμήσεις και προσδοκίες των αυτοδιοικητικών και κομματικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ πριν τις εκλογές ήταν η εκλογή τριών ή και τεσσάρων δημάρχων στο σύνολο των οκτώ της Β΄Θες/νίκης. Σίγουρη θεωρούνταν η νίκη του Θόδωρου Παπαδόπουλου στη Θέρμη και μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων της παράταξης η νίκη στους δήμους Βόλβης, Δέλτα και Θερμαϊκού, που τελικά χάθηκαν.

Για τους υπόλοιπους δήμους, είτε για λόγους αντικειμενικούς, είτε για λόγους αδυναμιών της παράταξης, δεν υπήρχαν ελπίδες ή και στην καλύτερη περίπτωση αναμενόταν κάποιο «θαύμα» που θα προερχόταν από τον αλληλοσπαραγμό των αντιπάλων.

Με τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις έπρεπε να γίνουν οι αντίστοιχοι πολιτικοί και οργανωτικοί χειρισμοί από την πλευρά του κόμματος, ώστε να διασφαλιστεί το προσδοκώμενο αποτέλεσμα και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για όσο το δυνατόν καλύτερη παρουσία στους δήμους που υπήρχαν αντικειμενικές αδυναμίες και δυσμενής κομματικός συσχετισμός.

Όταν λέμε «χειρισμοί από το κόμμα» όμως πρέπει και να το συγκεκριμενοποιήσουμε. Ποιο είναι το κόμμα, ποια πρόσωπα έπρεπε να κάνουν τις ενέργειες που δεν έγιναν, και γιατί ; Ήταν ζήτημα πολιτικής ανεπάρκειας ή υπάρχουν και άλλα ζητήματα ;

Σε κάθε Νομό το κόμμα έχει μια δομή. Την αρμοδιότητα για όλες τις δράσεις την έχει η Νομαρχιακή Επιτροπή (Ν.Ε.)με επικεφαλής τον Γραμματέα της, που στην περίπτωσή μας είναι ο Παντελής Κουκουλεκίδης.

Ο Π.Κουκουλεκίδης (Π.Κ.) είναι εκτός από Γραμματέας της Ν.Ε. είναι εκλεγμένος Νομαρχιακός Σύμβουλος με την παράταξη του ΠΑΣΟΚ (Πατουλίδου) στη Νομαρχία Θες/νίκης και επανεξελέγη στις πρόσφατες εκλογές Περιφερειακός Σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο του Μάρκου Μπόλαρη. Για τους γνωρίζοντες είναι αυτονόητο και θεμιτό, ότι έχει πολιτικές φιλοδοξίες και για το Κοινοβούλιο. Περιμένει όμως την «αποστρατεία» του πολιτικού του «πατέρα» Β. Γ., που πλησιάζει. Για να ενισχύσει αυτή του τη φιλοδοξία προσπάθησε να επενδύσει πολιτικά στον ορισμό του στη θέση του υποψήφιου Αντιπεριφερειάρχη και όταν απέτυχε δεν δίστασε να κάνει δηλώσεις εναντίον του συνδυασμού.

Στις κρίσιμες αυτές εκλογές για την αυτοδιοίκηση ο ρόλος του Γραμματέα της Νομ.Επιτροπής μπήκε σε δεύτερη μοίρα. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο ρόλος του Γραμματέα ήταν πάντα σε δεύτερη μοίρα. Πρωταρχικό μέλημα στη δράση του Π.Κ. ήταν πάντα η εξυπηρέτηση των στενών πολιτικών συμφερόντων του Β.Γ.

Σε αυτές τις εκλογές όμως έκανε μισό βήμα μπροστά.

Έπαιξε το δικό του «παιχνίδι» πάντα βέβαια κάτω από την πολιτική ομπρέλα του Βασίλη, που δηλώνει ότι αποχωρεί.

• Προσάρμοσε τις αδυναμίες της εγκυκλίου του Σ.Ξυνίδη (Γραμματέας Ε.Σ. ΠΑΣΟΚ) στην προσωπική του στρατηγική και έκανε επιλογές σκοπιμότητας σε κάθε Δήμο προωθώντας φιλικές υποψηφιότητες, παρεμποδίζοντας με γραφειοκρατικούς χειρισμούς τη δημιουργία νικηφόρων σχημάτων.
• «Κόλλησε» στις προθεσμίες και στις τυπικότητες του τύπου ποιος έκανε αίτηση στο ΠΑΣΟΚ και ποιος όχι. Δεν ακολούθησε ουσιαστικές διαδικασίες συμμετοχής στελεχών κάθε δήμου για την επιλογή του καλύτερου υποψηφίου, που θα εξασφάλιζε τη μεγαλύτερη συναίνεση.
• Χειρίστηκε όλες τις υποθέσεις μόνος του, πιθανότατα με τους αφανείς συμβούλους του, αλλά σίγουρα χωρίς την έγκριση της Ν.Ε., την οποία δε συγκάλεσε ποτέ καθ΄όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
• Δεν εξασφάλισε ούτε την ουσιαστική στήριξη των συνδυασμών που πέρασαν στο β΄γύρο, αλλά ούτε τους έδωσε τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ έγκαιρα.
• Με μεγάλο ενδιαφέρον ασχολήθηκε με τους Δήμους που είχε αποκλειστεί το ΠΑΣΟΚ από το β΄γύρο (Χαλκηδόνα και Λαγκαδάς) για να στηριχθούν οι ανεξάρτητοι δεξιοί συνδυασμοί, εμπλέκοντας και κορυφαία στελέχη.
• Δεν έδειξε ανάλογο ενδιαφέρον για τους Δήμους όπου υπήρχε υποψήφιος ΠΑΣΟΚ και υποτίθεται είχε διασφαλιστεί στήριξη στο β΄γύρο (Δέλτα, Θερμαϊκός). Ενώ έπρεπε να εκδώσει ανακοίνωση για στήριξή τους από τη Δευτέρα του πρώτου γύρου, κωλυσιέργησε και την εξέδωσε δύο μέρες πριν τις εκλογές μαζί με τη στήριξη για τους ανεξάρτητους δεξιούς. Ουσιαστικά συνέβαλε στην απώλεια αυτών των δήμων, γεγονός που τον βολεύει πολιτικά για να το χρεώσει στους δύο πρώην βουλευτές και νυν ανώτατους κρατικούς αξιωματούχους, κατηγορώντας τους με μεγαλύτερη ευκολία για τον υπονομευτικό ρόλο που πράγματι έπαιξαν στις περιοχές τους.
• Ειδικά στο Δήμο Δέλτα, όπου υπάρχει και ο έτερος «αντίπαλος» βουλευτής, μεθοδεύτηκε με αριστοτεχνικές κινήσεις να μη δοθεί το χρίσμα στον Σταματάκη από τον πρώτο γύρο, ενώ υπερείχε ξεκάθαρα στη δημοσκόπηση και η αρμόδια επιτροπή στην Αθήνα ήταν έτοιμη να το δώσει. Η στάση του πρώην βουλευτή ξεκάθαρη. Φανερή στήριξη του Γιουτίκα με επαφές, τηλεφωνήματα αλλά και ξεκάθαρες δηλώσεις (εδώ). Μόνο το όνομα Γιουτίκας δεν είπε ο αθεόφοβος. Έτσι για τον Π.Κ.«μ΄ένα σπάρο δυο τρυγόνια». Χτυπιέται ο τοπικός Βουλευτής γιατί δε μπόρεσε να εκλέξει τον διάδοχό του στο αξίωμα του Δημάρχου και αρχίζει η εσωστρέφεια σε βάρος του και συγχρόνως χτυπιέται ο πρώην βουλευτής σαν υπονομευτής που έβγαλε δήμαρχο τον Γιουτίκα και κάποιοι θα μπορούν να ψαρεύουν στα θολά νερά αποσιωπώντας τις δικές τους ευθύνες, ενέργειες και παραλείψεις.
• Στο Δήμο Θερμαϊκού αφέθηκε ο υποψήφιος δήμαρχος Γ.Μαυρομάτης στα εσωκομματικά συκοφαντικά πυρά και δεν ασκήθηκε καμία επιρροή στις πολύ φιλικές δυνάμεις του Λ.Οικονομίδη για το β΄γύρο. Απεναντίας για άγνωστους λόγους άλλαξε η στάση τους από φιλική σε εχθρική. Ο τοπικός (Επανομή) πρώην βουλευτής μετά την αποτυχία του να προωθηθεί σαν υποψήφιος δήμαρχος, έχοντας διασφαλισμένη την εύνοια του περιβάλλοντος του Πρωθυπουργού, φρόντισε να στηρίζει φανερά τον δεξιό Δήμαρχο και να υπονομεύσει τον Μαυρομάτη, που οι σχέσεις τους δεν ήταν ποτέ φιλικές. Το κόμμα παρακολουθούσε αμέτοχο και ασχολούνταν με την υπόθεση «υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης». Ο «φίλος» βουλευτής δήλωνε ότι δεν ασχολείται, γιατί θα αποχωρήσει. Ουσιαστικά όμως έπαιρνε την εκδίκησή του για την μη πλήρη υποταγή του Μαυρομάτη στον εκλογικό του μηχανισμό.
• Στο Δήμο Βόλβης όπου δεν υπήρχε δεύτερος υποψήφιος, οι χειρισμοί ήταν επίσης ελλειμματικοί. Όλο σκηνικό χτίστηκε από την αρχή πάνω στο μοναδικό υποψήφιο Α.Φραντζή. Ξεκίνησε προσωποκεντρικά με την συμμετοχή των δημάρχων, αλλά στην πορεία έγινε συμμέτοχο και το ΠΑΣΟΚ και τυπικά με την παρουσία του Γραμματέα στη συνάντηση των δημάρχων, αλλά και παρασκηνιακά με την παρέμβαση θεσμικών παραγόντων για τη συγκρότηση του ψηφοδελτίου. Στον υποψήφιο δήμαρχο καταλογίζεται ότι δεν ενέπλεξε το κόμμα. Οι φυγόκεντρες τάσεις όμως που αναπτύχθηκαν και στελέχωσαν το ψηφοδέλτιο Γαλαμάτη έχουν «ονοματεπώνυμο». Το πάτημα σε δύο βάρκες δεν είναι καθόλου καλό παιχνίδι στην πολιτική ιδιαίτερα όταν η μία βουλιάξει με τη δική σου «βοήθεια». Οι συνέπειες τότε είναι οδυνηρές, εκτός εάν σκοπεύεις να εγκαταλείψεις οριστικά τον στίβο και θέλεις να «ξεπληρώσεις» τον βαρκάρη για τη μέχρι τώρα στάση του. Καημένε Φραντζή πλήρωσες τη «λυκοφιλία» τόσων χρόνων και την μονοσήμαντη σχέση σου με τον τρίτο τη τάξει, που τώρα έγινε τέταρτος.
• Στους υπόλοιπους δήμους που θεωρούνταν χαμένοι από χέρι (Ωραιόκαστρο, Πυλαία-Χορτιάτης και Λαγκαδάς) ακολουθήθηκε η ίδια γραφειοκρατική τακτική. Πίσω από το πρόσχημα της μιας και μοναδικής υποψηφιότητας, που αν δεν υπήρχε φτιάχτηκε, με στημένες αποχωρήσεις και αποκλεισμούς, παίχθηκαν παιχνίδια μηχανισμών, με επιλογές σκοπιμότητας διανθισμένες με πολιτική ιδιοτέλεια, που οδήγησαν πολλά στελέχη σε άλλους συνδυασμούς με δεξιούς επικεφαλής. Είχαμε δηλαδή φαινόμενα διαχείρισης της ήττας και δεν έλλειψαν περιπτώσεις που τα κίνητρα υπερέβαιναν τις δημοτικές εκλογές και είχαν αναφορά στις μελλοντικές βουλευτικές εκλογές (μονοεδρικές ή όχι). Ιδιαίτερα στο Λαγκαδά, εξ αιτίας των άστοχων χειρισμών του κόμματος, που δεν πείθουν κανέναν ότι έγιναν από απειρία και όχι από εσωκομματική ιδιοτέλεια, δημιουργήθηκε ένα εκρηκτικό τοπίο με αντάρτικο ψηφοδέλτιο (Γ.Ρόκος) και κατακερματισμό των κομματικών δυνάμεων στα υπόλοιπα ψηφοδέλτια, που οδήγησε στον αποκλεισμό από τον α΄γύρο.

Συμπεράσματα: Η στρατιωτική φιλοσοφία «το κόμμα αποφασίζει και οι από κάτω εκτελούν» δεν έχει θέση σε ένα δημοκρατικό κόμμα και μάλιστα της «συμμετοχικής δημοκρατίας».

Αποκλεισμοί, φατρίες, μηχανισμοί και γνωστές καταδικασμένες νοοτροπίες και πρακτικές από το παρελθόν δεν περνάνε.

Οι εγωισμοί όσο πιο «ψηλά» συναντώνται τόσο πιο επιζήμιοι είναι για τα συμφέροντα των πολιτών.

Η πολιτική εκδίκηση μόνο με απομάκρυνση-αντικατάσταση των πρωταγωνιστών μπορεί να επιτευχθεί.

Χωρίς ουσιαστικό διάλογο και συμμετοχή των τοπικών στελεχών στις αποφάσεις δεν συγκροτούνται νικηφόρα σχήματα στην αυτοδιοίκηση.